Wysuwany (chowany) penis
Opieka pooperacyjna po chirurgicznym usunięciu prostaty
Zaburzenia erekcji w wyniku chirurgicznego usunięcia gruczołu krokowego (prostatektomia)
W przypadku raka stercza często przeprowadza się jego całkowite usunięcie chirurgiczne (prostatektomię), pod warunkiem, że sąsiednie węzły chłonne nie są jeszcze w znacznym stopniu zajęte nowotworem.
W bezpośrednim sąsiedztwie prostaty znajdują się wiązki naczyń i nerwów, które kontrolują wzmożony przepływ krwi do tkanki erekcyjnej w prąciu, która jest niezbędna do erekcji. Chirurg próbuje usunąć prostatę i jej torebkę bez uszkodzenia tych obszarów, pod warunkiem, że nie są one również dotknięte nowotworami. Jeśli to się powiedzie, może minąć jeszcze kilka miesięcy po operacji, zanim penis wyprostuje się samoistnie (bez bodźca seksualnego). Spontaniczne erekcje są powszechne u zdrowych mężczyzn, nawet podczas snu, i służą w szczególności do zaopatrzenia tkanki prącia w tlen. Jeśli nie ma erekcji przez długi czas, tkanka erekcji może ulec trwałej degeneracji (atrofia). Jest zatem możliwe, że przynajmniej jedna dysfunkcja erekcji utrzymuje się nawet po pooperacyjnej regeneracji nerwów erekcji.
Profilaktyczny trening tkankowy przeciwko pooperacyjnemu zwyrodnieniu ciał jamistych
Efekt treningowy tkanki podczas używania ekspandera penisa może pomóc przeciwdziałać degeneracji tkanki erekcji w okresie przejściowym po operacji, aż do powrotu do zdrowia fizjologicznego, a tym samym pomóc w zapobieganiu potencjalnym zaburzeniom erekcji. Trening z ekspanderem penisa można wykonywać równolegle z jakąkolwiek terapią lekową lekami wspomagającymi erekcję. Ani farmakoterapia, ani mechaniczno-fizjologiczny trening zapobiegawczy pooperacyjnych zaburzeń erekcji nie są częścią regularnych planów opieki pooperacyjnej po usunięciu gruczołu krokowego.
W celu wyjaśnienia możliwości leczenia profilaktycznego pooperacyjnych zaburzeń erekcji, pacjent powinien aktywnie przedyskutować z lekarzem prowadzącym go przed operacją.
