obrzezanie penisa (obrzezanie)
- Obrzezanie: Częściowe lub całkowite usunięcie napletka
- Medycznie wskazany do zwężenia napletka
- Pochodzenie: Zastąpienie ofiar ludzkich w epoce kamiennej
- Dziś ze względów higienicznych, religijnych czy estetycznych
- Częstotliwość obrzezania: USA: ok. 50%; Afryka ok. 80%, Europa, Azja, Ameryka Łacińska: ok. 15%
- Zalety czystości można zrekompensować regularną higieną penisa
- mniejsze ryzyko raka prącia i HIV
- Zmniejszenie wrażliwości żołędzi, ewentualnie dodatnie z wytryskiem wstępnym, ewentualnie negatywne z ogólnym spadkiem zdolności do stymulacji
- Utrata komórek czuciowych napletka zmniejsza wrażliwość erotyczną prącia
Warianty i ryzyko obrzezania penisa (obrzezanie)
Zasadniczo obrzezanie penisa ma aspekt religijny i medyczny. Wpływ na seksualność można również podsumować pod ogólnym terminem medycyny. Z medycznego punktu widzenia obrzezanie to częściowe lub całkowite usunięcie napletka w znieczuleniu miejscowym lub ogólnym. Możliwym wariantem jest „Metoda Plastibell”, w której napletek jest zawiązany na plastikowym dzwoneczku i odpada po kilku dniach. Jednak nie zawsze można skorzystać z tej metody. Zabieg jest wykonywany przez urologa i wiąże się z takim samym ryzykiem jak każda operacja. Należą do nich możliwa reakcja alergiczna na zastosowany środek znieczulający, ból, obrzęk lub przypadkowe uszkodzenie żołędzi.
Kiedy obrzezanie prącia jest konieczne z medycznego punktu widzenia
Jednym ze wskazań medycznych do obrzezania jest zwężenie napletka lub stulejka, która jest powszechna u niemowląt i małych dzieci jako stulejka fizjologiczna, ale w 99% przypadków przerasta. Ucisk napletka u dorosłych może powodować trudności w usztywnieniu członka, ponieważ pojawia się ból. Czasami nie można odciągnąć napletka, gdy kończyna jest sztywna. Podczas oddawania moczu strumień moczu jest odchylany przez napletek lub na napletku tworzy się „balon”. Jeśli zwężony napletek zostanie trwale odciągnięty na żołędzi, może pojawić się zwężenie, które medycznie określane jest jako „parafimoza”. Mówi się o „hiszpańskim kołnierzu”.
Częstotliwość obrzezania prącia
Około połowa wszystkich noworodków w Stanach Zjednoczonych jest obrzezana. Jest to rutynowy środek, który nie ma podłoża religijnego, ale ma na celu higieniczny efekt obrzezania. W międzyczasie jednak wydaje się, że zyskuje na popularności opinia, że te korzyści zdrowotne są w dużej mierze możliwe bez obrzezania. Zasadnicze pytanie brzmi: po co natura stworzyła człowieka z napletkiem, skoro miał on być zupełnie bezużyteczny? Liczba obrzezanych mężczyzn w Afryce wynosi około 80%. W Europie Zachodniej, Azji i Ameryce Łacińskiej statystyki pokazują bardzo niski poziom około 15%.
Plusy i minusy obrzezania penisa
Statystycznie istnieją pewne korzyści z obrzezania. Najbardziej znaczącym czynnikiem ryzyka raka prącia jest brak obrzezania - chociaż sama ta choroba jest bardzo rzadka. Ryzyko zarażenia się wirusem HIV jest również znacznie niższe w przypadku obrzezanego napletka. Dlatego obrzezanie jest zalecane przez Światową Organizację Zdrowia i propagowane w niektórych krajach afrykańskich. Mniejsze prawdopodobieństwo infekcji wcale nie oznacza bezpieczeństwa. Zwodnicze poczucie bezpieczeństwa często odwraca pozytywny efekt. To, czy obrzezanie mężczyzn może zapobiegać rakowi szyjki macicy u partnera, jest kontrowersyjne. Oprócz aspektu estetycznego jako zaletę obrzezania wymienia się również aspekt seksualny. Pocieranie niezabezpieczonych żołędzi o bieliznę prowadzi do zmniejszenia wrażliwości, co z kolei może prowadzić do wydłużenia stosunku płciowego.
Generalnie ruch obrzezanego członka w pochwie powinien być przyjemniejszy dla obojga partnerów. Przedwczesny wytrysk wydaje się być mniejszym problemem wśród obrzezanych mężczyzn. Stanowisko przeciwne wskazuje, że „mniejsza wrażliwość” żołędzi oznacza nic innego jak utratę wrażliwości w najbardziej wrażliwej erotycznie części męskiego ciała. Można by zatem postawić fundamentalne pytanie, dlaczego mężczyzna miałby pozbawiać się tej formy wrażliwości, aby ewentualnie osiągnąć większe osiągnięcia na polu seksualnym. To powiedziawszy, pozostaje faktem, że u starszych mężczyzn o odpowiednio niższej potencji ta niższa wrażliwość może utrudniać erekcję.
Historia obrzezania prącia w religii i społeczeństwie
Zwyczaj obrzezania jest starożytny i prawdopodobnie ma swoje korzenie w epoce kamiennej. Z punktu widzenia historii religii jest postrzegana jako zamiennik prehistorycznych ofiar z ludzi. Składano w ofierze już nie całego człowieka, ale tylko część jego członka, która była obciążona symboliką religijną, a sam penis był częścią ciała naładowaną mocą.
W judaizmie obrzezanie jest uważane za znak związku Izraela z jego Bogiem. Można przypuszczać, że lud Izraela przejął ten zwyczaj, który jest przepisany w drugiej księdze Mojżesza, od ludów sąsiednich. Aż do czasów Związku Radzieckiego zakaz obrzezania był punktem wyjścia do zmuszania Żydów do asymilacji religijnej w ich środowisku. Żydowskie obrzezanie przeprowadza się na noworodkach, które uważa się za mniej wrażliwe na ból.
Islam nie może powoływać się na wyraźne postanowienie Koranu dotyczące obrzezania. Jedynie przykazanie pójścia drogą Abrahama sugeruje konieczność obrzezania. Dalsze interpretacje utrwaliły tę postawę w religijny obowiązek. Doświadczanie bólu przez obrzezanie jest wchłaniane w islamie przez pochodzenie religijne i uroczystą oprawę.
