Penis mężczyzny

• Penis + moszna = główny męski narząd płciowy
• Funkcje: wydalanie moczu i narząd kopulacyjny
• Cel ewolucyjny: separacja płciowa organizmów i zapłodnienie w ciele kobiety
• Anatomia: korzeń prącia, trzon prącia, żołądź
• Żołądź i napletek to najbardziej wrażliwe obszary
• Trzy ciała jamiste
• Przepływ krwi prowadzi do usztywnienia prącia

Penis Homo sapiens (współczesnych ludzi)

Nagłówek „Męski penis” może na pierwszy rzut oka wydawać się pleonazmem, w końcu posiadanie penisa jest częścią definicji mężczyzny. Ale ten organ godowy można znaleźć w różnych wariantach u wszystkich ssaków. Ani pod względem anatomii, ani pod względem funkcji męski penis nie może być sklasyfikowany jako szczególny przypadek stworzenia. Męski penis jest – obok moszny – głównym męskim narządem płciowym. Jego funkcja biologiczna jest dwojaka. Penis służy do wydalania moczu przez cewkę moczową. Oprócz tego – a może przede wszystkim – jest to ludzki narząd kopulacyjny.

Męski penis w rozwoju ewolucyjnym

Sam penis jest odpowiedzią natury na dwa etapy ewolucji. Pierwszym krokiem jest separacja płciowa organizmów - rozmnażanie nie może już odbywać się przez podział lub samozapłodnienie, jak w organizmach prymitywnych. Drugim krokiem jest zapłodnienie w organizmie samicy - zamiast zapładniania jaj wydalanych przez samicę do wody, jak w przypadku niektórych ryb. Mówiąc prościej, męskie nasienie musi w jakiś sposób dostać się do komórek jajowych w ciele kobiety, aby je zapłodnić. Penis jest tym „w jakiś sposób”. Penis z pewnością można uznać za sukces ewolucji, wszak rozwinął się on w różnych wariantach, z których każdy powstał niezależnie od siebie.

Mała anatomia męskiego penisa

Anatomicznie ludzki penis można podzielić na nasadę prącia (radix penis), trzon prącia (corpus penis) i żołądź (żołądź prącia) . Podstawa penisa łączy się z miednicą za pomocą mięśni i więzadeł. Jak sugeruje łacińska nazwa, trzon penisa jest uważany za właściwy męski narząd. U góry łączy się z żołędzią prącia, która jest otoczona napletkiem (preputium penis). W tym miejscu uchodzi rurka nasienia moczu. Żołądź to najbardziej wrażliwy obszar całego męskiego ciała. Wędzidełko łączy żołądź i napletek od spodu. Wędzidełko jest również jedną z najbardziej wrażliwych - a zatem podatnych na erotykę - części mężczyzny. Tak zwany szew prącia przebiega od spodu prącia pomiędzy żołędziami a moszną. Penis ma trzy ciała jamiste.

Termin tkanka erekcji już wyjaśnia, że jest to tkanka, która pęcznieje w razie potrzeby i zmienia rozmiar penisa. Są to dwa ciała gąbczaste prącia (ciała jamiste penisa, liczba pojedyncza: ciało jamiste) na górnej stronie i ciało gąbczaste cewki moczowej (ciało gąbczaste penisa) na spodzie, które kończy się ciałem gąbczastym prącia (ciało gąbczaste) ). Cewka moczowa lub cewka moczowa przebiega przez tkankę erekcji cewki moczowej.

Fizjologia erekcji prącia

Męska erekcja jest wynikiem zwiększonego przepływu krwi do tkanki erekcyjnej. Za twardość kończyny odpowiadają dwa zrośnięte ciała jamiste prącia. Ciało jamiste cewki moczowej od spodu wypełnia się krwią jak gąbka – stąd łacińska nazwa – i puchnie, ale nie osiąga twardości porównywalnej z innymi ciałami jamistymi. Penis jest zaopatrywany w krew przez trzy tętnice. W stanie niewyprostowanym (normalnym) tylko niewielka ilość krwi może dostać się do tkanki erekcji, ponieważ stale napięte mięśnie zwężają naczynia krwionośne. W rezultacie ich przekrój jest mały, a ilość krwi jest odpowiednio mała. Wbrew powszechnym opiniom erekcja u mężczyzn nie jest wynikiem wzmożonego napięcia. Wręcz przeciwnie, dopiero całkowite rozluźnienie tych mięśni pozwala penisowi stwardnieć. Mięśnie rozluźniają się, tętnice pompują więcej krwi do ciał jamistych i pozwalają im rosnąć. Ciała jamiste rozszerzają się i tym samym ściskają żyły odpowiedzialne za cofanie się krwi do tułowia. Zwiększony napływ przy stłumionym powrocie krwi prowadzi do pełnej erekcji. Mechanizm ten jest kontrolowany przez złożoną interakcję biochemiczną. Tutaj kluczową rolę odgrywa tlenek azotu, który znany jest dopiero od około 20 lat. W większości przypadków penis we wzwodzie jest lekko przesunięty w lewo lub w prawo, czyli nie znajduje się dokładnie na środku ciała. Poza skrajnymi przypadkami, które można i trzeba leczyć chirurgicznie, ta rozbieżność jest wyrazem uznania dla faktu, że żaden człowiek nie ma dwóch całkowicie identycznych połówek ciała.

wytrysk penisa

Wytrysku towarzyszy rozszerzenie cewki moczowej. Zanim penis wytrysnie z nasienia, w fazie emisji następuje „przygotowanie mieszanki”. Wytrysk jest odruchem i nie można go świadomie kontrolować, chociaż można go opóźnić za pomocą technik napinania mięśni.