Przedwczesny wytrysk - Ejaculatio praecox - wczesny wytrysk
- Dotyczy to 20-40% mężczyzn
- przez wielu postrzegane jako problematyczne
- Trudne do zdefiniowania: mniej niż dwie minuty między penetracją a wytryskiem; wytrysk przed lub w ciągu 15 sekund od penetracji; orgazm niekontrolowany psychicznie; Problem utrzymuje się przez co najmniej 6 miesięcy
- forma pierwotna i wtórna
- u starszych mężczyzn także efekt uboczny choroby
- rozwiązania medyczne, psychologiczne i mechaniczne
Przedwczesny wytrysk (Ejaculatio praecox) - tylko wstydliwy czy patologiczny?
Przedwczesny wytrysk lub ejaculatio praecox, przedwczesny wytrysk u mężczyzn, jest terminem w literaturze medycznej od 90 lat. Jednak dopiero w latach siedemdziesiątych XX wieku badania medyczne zwróciły się ku temu tematowi bardziej intensywnie. Statystycznie częstość przedwczesnego wytrysku jest trudna do zarejestrowania. Tutaj, podobnie jak w przypadku innych problemów seksualnych, ujawnienie nie udaje się z powodu wstydu danej osoby. To wyjaśnia rozproszenie wspomnianych liczb. Mówi się, że od 20 do 40 mężczyzn na stu mężczyzn cierpi na przedwczesny wytrysk. Dlatego przedwczesny wytrysk należy uznać za najpowszechniejsze zaburzenie seksualne. Dziś zaliczana jest medycznie do zaburzeń orgazmu.
Definicja i problem przedwczesnego wytrysku (Ejaculatio praecox) - problem "szybkiego chlapania".
Zdefiniowanie przedwczesnego wytrysku nie jest łatwe. Indywidualna kondycja odgrywa szczególną rolę. Pytanie brzmi, jaka jest różnica między szybkim orgazmem, który odbierany jest jako satysfakcjonujący, a przedwczesnym wytryskiem. Zasadniczo przedwczesny wytrysk musi trwać dłużej niż sześć miesięcy, aby podejście definicyjne odniosło skutek. Definicje obejmują: między penetracją a wytryskiem jest regularnie mniej niż dwie minuty. Wytrysk przed lub w ciągu 15 sekund od penetracji. Podczas stosunku mężczyzna nie może wykonać więcej niż siedem pchnięć miednicą przed wytryskiem. Najczęstszą obecnie definicją jest to, że mężczyzna ma lub uważa, że nie ma kontroli nad swoim wytryskiem i postrzega to jako negatywne. Że partner, z normalną zdolnością do orgazmu, nie może osiągnąć orgazmu z powodu tej cechy mężczyzny i również odbiera to jako negatywne. Tak więc to para i ich doświadczenia seksualne stają się przedmiotem zainteresowania medycyny.
Jeśli chory mężczyzna, z powodu niemożności powstrzymania wytrysku, może wielokrotnie lub nigdy nie zadowolić swojej partnerki seksualnej, która jest „wolniejsza” w stosunku do orgazmu, może to prowadzić do emocjonalnego odejścia od „szybkiego wytrysku” doświadczanego jako „seksualnie samolubny” - związek ostatecznie kończy się niepowodzeniem z powodu przedwczesnego wytrysku.
Formy przedwczesnego wytrysku (Ejaculatio praecox)
Rozróżnia się pierwotny ejaculatio praecox , który występuje od pierwszego stosunku płciowego, oraz wtórny ejaculatio praecox. Wtórny wytrysk praecox występuje głównie u starszych mężczyzn, często jest skutkiem ubocznym choroby. Zaburzenia erekcji występują w obu postaciach – w pierwotnej głównie z przyczyn psychologicznych, w wtórnej z przyczyn fizjologicznych. Normalnym przypadkiem jest przedwczesny wytrysk podczas pierwszego stosunku płciowego, pierwszego stosunku z nowym partnerem, pierwszego stosunku płciowego po długim okresie abstynencji lub przedwczesny wytrysk występuje rzadko.
Szybka pomoc na przedwczesny wytrysk (Ejaculatio praecox)
W wielu z tych przypadków proste lekarstwo pomaga: Masturbuj się przed stosunkiem, aby uwolnić „pierwsze ciśnienie”. To zmniejszenie podniecenia jest szczególnie skuteczne u młodszych mężczyzn, ale istnieje oczywiście ryzyko, że starsi mężczyźni „wyraźnie stracą swój proszek”, tj. nie będą już w stanie wytrysku ani nawet mieć erekcji. Przyczyny przedwczesnego wytrysku są sporne, ale pewne jest, że jest to zaburzenie wieloczynnikowe. Psychika i ciało grają razem. Wśród możliwych przyczyn jest „nadmiar nasienia”, który powoduje wydzielinę – przy czym wyładowanie instynktu poprzez masturbację może wyeliminować ten problem.
Diagnostyka i terapia przedwczesnego wytrysku (Ejaculatio praecox)
Wskazane jest badanie przez urologa z zebraniem wywiadu i wykluczeniem chorób jako możliwej przyczyny. Istnieją leki, które prowadzą do zauważalnego wydłużenia czasu penetracji. Inhibitor PDE-5 Sildenafil, który jest stosowany w pigułce na potencję Viagra, jest jednym z obiecujących składników aktywnych. Ponadto zwiększa się zdolność do erekcji. W terapii skojarzonej inhibitor PDE-5 jest przepisywany razem z lekiem przeciwdepresyjnym. W innych przypadkach, takich jak beta-blokery, zmniejszona zdolność do wytrysku jest efektem ubocznym, który jest stosowany medycznie w przypadku przedwczesnego wytrysku. Na rynku dostępne są środki znieczulające, które zmniejszają wrażliwość penisa. Tutaj jednak następuje również zmniejszenie pożądania do mężczyzny lub przy niewłaściwej dawce i późniejszym znieczuleniu ściany pochwy następuje również utrata pożądania do kobiety. Prezerwatywy, które zawierają środek znieczulający w środku zapewniają, że partner nie odczuje utraty czucia. Kolejną opcją okazały się ćwiczenia dna miednicy – są też preparaty wzmacniające znajdujące się tam tzw. „mięśnie potencji”. Metoda start-stop ma na celu nauczenie kontroli wytrysku. Mężczyzna masturbuje się i wielokrotnie zbliża do granicy wytrysku, aby poznać „punkt bez powrotu”, próg przed wytryskiem, a na końcu go wypchnąć. W „technice ściskania” według Mastersa i Johnsona, ćwiczeniu partnerskim, kobieta naciska kciukiem spód żołędzi, a palec wskazujący i środkowy nad i pod rowkiem czołowym żołędzi. Gdy zbliża się wytrysk, na penisa we wzwodzie wywiera się nacisk, aby na krótko zacisnąć cewkę moczową i zatrzymać wytrysk nasienia. Zaufanie i eksperymentowanie są tutaj niezbędne. Coraz częściej ekspandery penisa są również z powodzeniem stosowane do przedwczesnego wytrysku.
